Małgorzata Olkuska (artystka rzeźbiarka i nauczyciel akademicki), Leszek Aleksander Moczulski (poeta, dramaturg, autor tekstów piosenek) i Mikołaj Grabowski (reżyser teatralny i telewizyjny, aktor, pedagog) zostali laureatami Nagrody Miasta Krakowa 2012 w dziedzinie: kultura i sztuka za całokształt dokonań. Nagrody otrzymali z rąk Prezydenta Miasta Krakowa Jacka Majchrowskiego, Przewodniczącego Rady Miasta Krakowa Bogusława Kośmidera oraz prof. Andrzeja Białasa przewodniczącego Komisji Nagród.
Wyróżnienia za prace dyplomowe otrzymali: Anna Kocot – Absolwentka Wydziału Polonistyki UJ, autorka pracy doktorskiej pt. Kształt typograficzny szesnastowiecznych druków krakowskich ? oficyny Floriana Unglera i Macieja Wirzbięty (promotor: dr hab. Janusz Gruchała, prof. UJ) oraz Joanna Olchawska – Absolwentka Inżynierii Środowiska na wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska AGH, autorka pracy magisterskiej pt. Analiza możliwości ograniczenia emisji zanieczyszczeń do powietrza z autobusów komunikacji miejskiej w Krakowie (promotor: dr inż. Marek Bogacki).
Zwyczaj nagradzania ludzi szczególnie zasłużonych dla miasta ma w Krakowie wielowiekową tradycję. Pierwszym znanym z nazwiska laureatem był Mikołaj Jaskier, który w 1535 r. otrzymał nagrodę za kodyfikację prawa miejskiego. Obecnie Nagrody Miasta Krakowa przyznawane są za osiągnięcia w okresie dwóch lat poprzedzających rok ubiegania się o nagrodę lub za całokształt dokonań, a także za prace dyplomowe obronione w roku poprzedzającym przyznanie nagrody.
Kandydatów do nagród zgłaszają związki i środowiska twórcze, instytucje artystyczne, kulturalne, wydawnicze, szkoły wyższe, instytuty naukowo?badawcze, towarzystwa naukowe oraz inne organizacje. Powoływana corocznie przez Prezydenta Miasta Krakowa Komisja Nagród, złożona w większości z profesorów krakowskich wyższych uczelni, po wnikliwej analizie wniosków, przedstawia propozycje Prezydentowi, który on przyznaje nagrody.
W tym roku nie przyznano nagród w dziedzinach: nauka i technika oraz sport.
NAGRODY W DZIEDZINIE: KULTURA I SZTUKA ZA CAŁOKSZTAŁT DOKONAŃ
MAŁGORZATA OLKUSKA
Artystka rzeźbiarka o dużym dorobku, nauczyciel akademicki. Jest absolwentką Wydziału Rzeźby krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, otrzymała dyplom z wyróżnieniem i medalem w pracowni prof. Mariana Koniecznego w 1977 roku. Od tego momentu pracowała równocześnie jako kierownik zespołu rekonstruktorsko konserwatorskiego Pracowni Konserwacji Zabytków oraz uczestniczyła w życiu środowiska artystycznego Krakowa prezentując systematycznie swoje nowopowstałe prace. W roku 1979 wykonała projekt pomnika Stanisława Wyspiańskiego z przeznaczeniem na plac Szczepański (projekt znajduje się obecnie w zbiorach Muzeum Narodowego).
Regularnie brała udział we wszystkich edycjach Rzeźby Roku, organizowanej w krakowskim BWA, jako uczestnik, ale także współorganizator, współredaktor katalogu. W roku 1984 otrzymała wyróżnienie honorowe za marmurową rzeźbę Epitafium dla Stańczyka. Równocześnie uczestniczyła we wszystkich wystawach i konkursach organizowanych przez środowisko, w tym w prezentacjach krakowskich za granicą. Uczestniczyła w bardzo wielu wystawach i konkursach w kraju.
Od 1978 roku jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym Uniwersytetu Pedagogicznego. Tworzyła podwaliny nowopowstającego artystycznego kierunku studiów ? Zakładu Wychowania Plastycznego ówczesnej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. Tworzyła od początku pracownie rzeźbiarskie oraz prowadziła zajęcia z przedmiotów: rzeźby i struktury wizualne następnie już tylko rzeźbę ze studentami studiów dziennych a potem dziennych i zaocznych. Pełniła różne funkcje, w tym kierownika Katedry Rzeźby, prodziekana. W roku 1984 była stypendystką rządu francuskiego, jako przedstawicielka artystycznego środowiska Krakowa.
W 2005 roku, jako pierwsza kobieta w Krakowie, otrzymała tytuł naukowy Profesora Sztuk Pięknych od Prezydenta RP. Prof. Małgorzata Olkuska ma na swoim koncie 20 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. Wykonała wiele prac na zamówienie, m.in. popiersie prof. Karola Estreichera (Muzeum UJ), podwójne popiersie Andrzeja Wajdy i Krystyny Zachwatowicz (Muzeum Narodowe w Krakowie), pomnik matematyka Stefana Banacha (Kraków, ul. Reymonta), czy nagrobek-pomnik Marka Grechuty (w Alei Zasłużonych Cmentarza Rakowickiego). Jest laureatką wielu nagród w konkursach i wystawach rzeźbiarskich.
LESZEK ALEKSANDER MOCZULSKI
Poeta, dramaturg, autor tekstów piosenek. Ukończył studia z zakresu filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jako poeta debiutował w Dzienniku Polskim w 1959 roku. Współpracował m.in. ze Studentem, Tygodnikiem Powszechnym, Współczesnością, Nowym Dziennikiem, Gościem Niedzielnym. Współtwórca Teatru Scena STU. Autor wielu tekstów piosenek. Jego wiersze i teksty piosenek były publikowane w Niemczech, we Francji, USA, Belgii, Czechach, Słowacji, Węgrzech, Austrii. Jego wiersze zamieszczano w licznych antologiach wydawanych w kraju i za granicą.
Jest laureatem licznych nagród, m.in.: Nagrody im. A. Bursy (1974), Nagrody Miasta Krakowa za Exodus (1975), Nagrody Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek za Siedemdziesiąt widoków w drodze do Wenecji (1992), Nagrody Fundacji Kultury Polskiej za rok 1993, Nagrody Krakowskiej Książki Miesiąca za tomik poezji Elegie o weselu i radosne smutki (1997), Nagrody Fundacji im. A. Jurzykowskiego (USA, 1997). Leszek Aleksander Moczulski jest autorem wielu publikacji książkowych oraz utworów oratoryjnych, m.in. Nieszporów Ludźmierskich.
MIKOŁAJ GRABOWSKI
Reżyser teatralny i telewizyjny, aktor, pedagog, związany od lat z krakowską PWST, w latach 1998-2008 ? dziekan Wydziału Reżyserii Dramatu, absolwent studiów aktorskich (1969) oraz reżyserii (1977) tejże uczelni.
Mikołaj Grabowski realizuje spektakle teatralne oraz kieruje teatrami, kolejno był dyrektorem: Teatru Polskiego w Poznaniu, Teatru Słowackiego w Krakowie, Teatru Nowego w Łodzi. Współpracuje z Teatrem Scena STU w Krakowie, w latach 1997-2002, wspólnie z Krzysztofem Jasińskim, był jego dyrektorem artystycznym. W roku 2002 objął funkcję dyrektora artystycznego, a w rok później dyrektora naczelnego Narodowego Starego Teatru, zapraszając do współpracy wielu młodych reżyserów.
Sukcesem okazał się wyreżyserowany przez Grabowskiego spektakl Pan Tadeusz, czyli Ostatni Zajazd na Litwie, którego premiera odbyła się 9 grudnia 2011 roku na Dużej Scenie Starego Teatru. Przedstawienie zostało przygotowane w ramach projektu POMNIKI POLSKIE Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Boska Komedia.