W Galerii Domu Norymberskiego od 9 marca, będziemy mogli oglądać bardzo ciekawe prace grupy artystek, które postanowiły ukazać znane dzieła przez pryzmat kobiecego spojrzenia na świat.
Jak by to było, gdyby dzieła sztuki, które wyszły spod męskiej ręki, stworzyły kobiety? Jak wyglądałby taki rewers prac Kazimierza Malewicza, Marcela Duchampa, Salvadora Dali, Lucio Fontany, Edvarda Muncha, Gruppy Azzoro, Constantina Brâncuşiego, René Magritte?a, Edwarda Krasińskiego, Jean-Michela Basquiata ? próbę odpowiedzi zobaczymy na wystawie przygotowanej przez Iwonę Demko, zatytułowanej ” HERstoria sztuki”.
W 1972 roku Adele Aldridge zaproponowała dekonstrukcję słowa ?history? wyodrębniając przedrostek ?his? i tłumacząc go, jako zaimek ?jego?, a cały wyraz jako ?jego opowieść?. Aldridge zaproponowała też nowy przedrostek ?my?, w wyniku czego stworzyła neologizm ?mystory?, co dalej doprowadziło ją do zaproponowania nowego określenia na opis dziejów: ?herstory?, czyli ?jej historii?. Historii pisanej z perspektywy kobiety. Otworzyło to nowy kierunek nauki zajmującej się badaniem działalności i losów kobiet, a także ich twórczości artystycznej.
W wielu tekstach na temat artystek płeć jest najważniejszym elementem łączącym kobiety. Bardzo często pomija się ich pochodzenie, wykształcenie, sytuację społeczno-historyczną w jakiej przyszło im żyć i działać.
Whitney Chadwick pisze w swojej książce pt. „Kobiety. Sztuka i społeczeństwo”: ?Izolacja w jakiej pracowało wiele artystek i pominięcie ich w opisie najważniejszych prądów artystycznych, na podstawie których historycy wykreślili dzieje sztuki zachodniej, stanowiły przeszkody nie do pokonania przy próbie przywrócenia ich, konwencjonalnie rozumianej historii sztuki. Z czasem dążenie do przewartościowania twórczości kobiet i zrewidowania warunków historycznych w jakich przyszło im pracować, doprowadziło do konfliktu z podstawowym założeniem ? przyjętym przez mężczyzn i z uwagi na mężczyzn ? historii sztuki w jej utrwalonym kształcie: identyfikacji sztuki z bogactwem, władzą i przywilejami osób i grup, które zamawiały i kupowały dzieła sztuki.?
Jak wglądałyby dzieje sztuki, gdyby kobiety były równouprawnione z mężczyznami? Czy ilość sławnych artystów w odniesieniu do płci byłaby taka sama?
Na fundamentalne znaki zapytania postawione powyżej, nie znajdziemy odpowiedzi odwiedzając wystawę. Jednak obcując z tymi dziełami nie uciekniemy od dylematu (niezależnie od naszej płci) ? jaki jest nasz osobisty stosunek wobec roli kobiety w sztuce ? męski, czy kobiecy?
Niezwykły i dowcipny pomysł na przenicowanie patriarchalnych dzieł, może być też asumptem do odmiennego pozycjonowania w kulturze wizualnej ? która tworzona przez wieki na męski sposób ? kobietę wyznaczała głównie do roli modelki.
Wybierając się do Galerii Domu Norymberskiego warto przypomnieć sobie oryginalne prace do których odnoszą się artystki. Dzięki temu towarzyszyć nam będą nie tylko estetyczne doznania i fundamentalne przemyślenia, ale będzie to też świetna okazja do zabawy w odczytywanie na nowo różnych tonów i rytmów tych dzieł.
Pamela Bożek
ur. 1991, córka Mirosławy z domu Kończyńska, wnuczka Anny z domu Urban. Studentka IV roku w Pracowni Rzeźby IV na Wydziale Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
Odniesienie do Wszystko już było Grupy Azzoro.
Natalia Cikowska
ur. 1993, córka Joanny z domu Janucka, wnuczka Lucji z domu Wierzchowska. Studentka III roku w Pracowni Rzeźby IV na Wydziale Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
Odniesienie do Księżnej X Constantina Brâncu?iego.
Iwona Demko
ur. 1974, córka Teresy z domu Toczek, wnuczka Zofii z domu Pawłowska. Absolwentka Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Od 2008 asystentka w Pracowni Rzeźby IV na Wydziale Rzeźby w macierzystej uczelni.
Odniesienie do Czarnego kwadratu na białym tle Kazimierza Malewicza.
Dorota Hadrian
ur. 1984, córka Małgorzaty z domu Stefanides, wnuczka Ireny z domu Owoc. Absolwentka Wydziału Rzeźby i Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, obecnie doktorantka na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.
Odniesienie do Fontanny Marcela Duchampa.
Elżbieta Gołąb / Michał Dubanik
ur. 1991, syn Elżbiety z domu Gołąb, wnuk Henryki z domu Tomaszewska. Studiuje na III roku w Pracowni Rzeźby IV w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Rzeźby.
Odniesienie do Trwałości pamięci Salvadora Dali.
Anna Kuśpiel
ur. 1991, z domu Frączek córka Małgorzaty z domu Śliwakowska, córka Heleny z domu Piech. Studentka V roku na Wydziale Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
Odniesienie do Krzyku Edwarda Muncha.
Magdalena Mach
ur. 1988, córka Henryki z domu Słoma, wnuczka Zofii z domu Kapusta, prawnuczka Katarzyny z domu Piestrak. Absolwentka Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Obecnie kontynuuje studia na Wydziale Form Przemysłowych tej samej uczelni.
Odniesienie do Syna człowieczego René Magritte?a.
Aneta Misiaszek
ur. 1986, córka Henryki z domu Micek, wnuczka Honoraty z domu Minorczyk. Studentka II roku w Pracowni Rzeźby IV na Wydziale Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
Odniesienie do Concetto spaziale Lucio Fontany.
Anna Przybyło
ur. 1988, córka Alfredy z domu Olejarz, wnuczka Heleny z domu Dec. Absolwentka Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
Odniesienie do Jean-Michela Basquiata.
Natalia Sarad
ur. 1994, córka Małgorzaty z domu Kmak, wnuczka Stanisławy z domu Urban. Studentka II roku w Pracowni Rzeźby IV na Wydziale Rzeźby, na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych.
Odniesienie do Błękitnego paska (Blue scotch) Edwarda Krasińskiego.
Wystawę można oglądać od 9 do 24 marca 2016: pon., śr., pt.: 12.00 ? 17.00 i wt., czw.: 10.00 ? 15.00 oraz w innych terminach po telefonicznym umówieniu się pod numerem: 12 430 61 27.